Dlaczego dziecko gryzie? Jak oduczyć dziecko gryzienia?

Gryzienie u dzieciDzieciństwo, szczególnie w okresie pierwszych lat życia dziecka to tak naprawdę bardzo trudny i wymagający proces. Dzieciństwo zazwyczaj wspominamy jako dobry czas, pełen zabawy, miłości rodziców, doświadczeń i życia bez większych zmartwień. Jednak tak naprawdę dziecko ma również swoje zmartwienia, które dla nas dorosłych mogą wydawać się błahe. Jako dobrzy rodzice na każdym etapie rozwoju małego człowieka powinniśmy wspierać, rozumieć i dawać mu znać, iż jego problemy są dla nas ważne, nawet jeśli myślimy sobie, że to błahostki.

Dziecko nie zna świata jeszcze na tyle dobrze, by móc sobie poradzić ze wszystkimi sytuacjami i emocjami. Każdego dnia uczy się nowych rzeczy, przeżywa różne doświadczenia a do tego musi nauczyć się praw i obowiązków jakie panują w danym społeczeństwie. Duża ilość bodźców dociera więc do takiego malucha i każde dziecko próbuje na swój sposób sobie z tym poradzić.

Rodzice często borykają się z problemem w postaci gryzienia. Dzieci szczególnie w wieku od dwóch do czterech lat mogą na różne sytuacje reagować właśnie wbijaniem zębów w rzeczy czy nawet osoby. Powód takiego zachowania może wydawać się niezrozumiały, ponieważ dzieci gryzą w różnych sytuacjach: gdy są szczęśliwe, złe, podczas zabawy. Trudno więc dorosłemu zrozumieć o co właściwie chodzi. Najczęściej dziecko w sytuacji reakcji dorosłego na swoje zachowanie reaguje złością i płaczem. Kluczem do rozwiązania problemu jest jak zwykle miłość, wiedza i odpowiednie podejście do dziecka oraz zrozumienie jego emocji i potrzeb.

Gryzienie u dzieci - przyczyny

Gryzienie jest dla malucha sposobem radzenia sobie z niektórymi sytuacjami. Jak wiadomo dzieciom często nie idzie dobrze wyrażanie swoich emocji a tym bardziej wyrażanie ich w sposób, który nie krzywdzi innych i nie doprowadza rodzica do białej gorączki. Gryzienie w tej sytuacji jest więc dla dziecka wyrzuceniem z siebie emocji, które są dla niego ciężkie, sprawiają mu cierpienie. Jest to sposób na poradzenie sobie z bezradnością w sytuacji doświadczania ciężkich emocji, w ten sposób próbują rozładować napięcie. To tak jak dla dorosłego jogging na rozładowanie stresu, albo wypicie lampki wina.

Po drugie dzieci mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że jeśli kogoś ugryzą sprawią tej osobie ból. Ważne jest więc tłumaczenie dziecku, że jego zachowanie sprawia ból, że nie można tak robić i pokazać inne sposoby na rozładowanie emocji, takie które nikomu nie robią krzywdy. Ten sposób działa jednak w przypadku starszych dzieci, na dwulatka raczej nie podziała jednak warto nawet w tak młodym wieku przyzwyczajać dziecko to tej metody wychowawczej - tłumaczenia.

Inną przyczyną gryzienia u dzieci może być ich środowisko. Dzieci lubią naśladować innych, uczą się też dzięki temu jak postępować. Nie wiedzą, że gryzienie jest złe więc naśladują inne dzieci, które to robią. To naturalna postawa dziecka. Naśladować mogą też postacie z bajek czy filmów albo gier. Dlatego pamiętaj, żeby uważać na to co ogląda twoje dziecko, jakie treści przekazywane są w bajkach, filmach i grach z którymi ma styczność.

Pamiętaj, że dziecko uczy się głównie od rodziców i to oni są ich podstawowym źródłem wiedzy o świecie i zachowaniu. Jeśli stosujesz przemoc wobec malucha - dziecko prawdopodobnie uzna to za coś normalnego, sposób na osiągnięcie celu i będzie odwdzięczało się agresywnym zachowaniem. Unikaj więc przemocy, świadomie wychowuj dziecko i bądź dla niego rodzicem a nie katem.

Niektóre dzieci uwielbiają być w centrum uwagi a wszystkie dzieci potrzebują opieki i uwagi szczególnie ze strony rodziców. Jeśli maluch poczuje się zepchnięty na drugi plan, może próbować zwrócić na siebie uwagę innych poprzez gryzienie. Przypomina innym, że jest w pobliżu i potrzebuje troski i opieki.

Jak tłumaczyć dziecku jego złe zachowanie?

Gryzienie wśród dzieci jest popularnym sposobem na poradzenie sobie z niektórymi sytuacjami. Należy reagować w takich sytuacjach, aby dziecko nie pomyślało iż jego zachowanie jest dobre i akceptowane. Najpierw zapoznaj się z listą rzeczy, których absolutnie nie wolno robić w takiej sytuacji.

  • Nie krzycz na dziecko, ponieważ krzyk to nie jest dobra metoda wychowawcza. Dziecko zrozumie tylko tyle, że jesteś na nie zły a ono jest niedobre. Nie zrozumie, dlaczego krzyczysz - tylko wzbudzisz w nim jeszcze więcej negatywnych emocji.
  • Nie stosuj również przemocy fizycznej, ponieważ tak jak w przypadku krzyku dziecko niczego się nie nauczy, będzie czuło się zawstydzone, przemoc nigdy nie jest rozwiązaniem. W wychowaniu nie chodzi o wywoływanie w dziecku negatywnych emocji i ośmieszanie go, a o przekazanie wartościowych i dobrych treści, wiedzy o świecie i ludziach.
  • Nie groź dziecku, że jeśli będzie się tak zachowywało to na przykład oddasz je złemu panu. Wzbudzasz w dziecku poczucie lęku. Dziecko musi czuć się w środowisku rodzinnym bezpiecznie i Twoim obowiązkiem rodzicielskim jest mu to zapewnić.
  • Nie ignoruj zachowania dziecka, nie będzie ono w tej sytuacji wiedziało czy jego zachowanie jest dobre czy złe. Może również pomyśleć, że rodzic skoro je ignoruje nie kocha dziecka i nie przywiązuje wagi do jego dobra.
  • Nie żartuj, nie śmiej się z sytuacji - często dorośli śmieją się z agresywnych zachowań dzieci, wydaje im się to zabawne. Dziecko wówczas nie jest pewne czy robi dobrze. Wie jednak, że śmiejemy się gdy dzieje się coś dobrego i pozytywnego więc może nabierać przeświadczenia iż swoją agresją nie robi nikomu krzywdy, a sprawia przyjemność dorosłym.

Jak oduczyć dziecko gryzienia i bicia?

Po pierwsze nie pozwól na to, aby biło czy gryzło. Przytrzymaj delikatnie, aby nie zrobić krzywdy za rączki i daj czas na uspokojenie się dziecku. Dajesz mu tym do zrozumienia, iż bicie czy gryzienie nie jest dobre, że nie zgadzasz się na to. Powiedz dziecku co czujesz gdy używa agresji. Powinno wiedzieć, że to boli, że powoduje u ciebie smutek. Pamiętaj również o emocjach dziecka, często bardzo silnych. Zapewnij, iż rozumiesz to co się dzieje, co czuje i zapewnij o swojej miłości, obecności i wsparciu. Pamiętaj o tłumaczeniu i o rozmowie. Jeśli na przykład dziecko wybuchło agresją, bo nie pozwalasz mu wchodzić samemu po schodach wytłumacz, dlaczego nie pozwalasz, dziecko musi rozumieć twoje decyzje, musi wiedzieć co się dzieje. Poszukajcie razem innej formy radzenia sobie z napięciem i rozładowania emocji. Może to być rysowanie emocji, klaśnięcie w rączki. Cokolwiek co pozwoli na poradzenie sobie dziecku z emocjami nie krzywdząc innych.

Agata Balcer - psycholożka, dziennikarka, blogerka, żona i mama, autorka artykułów na portale kobiece. Lubię poznawać świat, ludzkie historie, pisać i dzielić się wiedzą z innymi.

Komentarze