Nonkonformista - indywidualista czy buntownik w XXI wieku?

Konformizm i nonkonformizm są pojęciami stale aktualnymi. Odnoszą się do postaw, jakie przyjmujemy wobec norm i wartości, wyznawanych przez innych ludzi. Konformista się z nimi zgadza i przejmuje je, antykonformista: pozostaje w opozycji.

Jak mówi Stanisław Pawlica: "Być antykonformistą w społeczeństwie to najpierw się nie zgadzać, a później się zastanawiać; odwrotnie ma się rzecz z konformizmem. Nonkonformista zaś powstrzymuje się od sądu, dopóki sprawy nie przemyśli". Pozostaje więc pytanie: jak w dzisiejszym świecie odnajdują się nonkonformiści, którzy żyją na przekór obowiązującym normom? Są postrzegani jako odważni indywidualiści czy może buntownicy, którzy zawsze zachowują się inaczej niż trzeba?

Kim jest i jak zostać nonkonformistą?

Nonkonformista to osoba, która jawnie przeciwstawia się obowiązującym w danej grupie wartościom, patrzy na nie krytycznie i po głębokiej refleksji odrzuca, tworząc własny system wartości, któremu jest wierny, i którego potrafi bronić. Nonkonformizm jest postawą, wyrażającą świadomość własnej wartości oraz zaufania do swoich przekonań. Nonkonformista wie, co jest dla niego ważne, jak i dlaczego chce tego bronić. Przedstawia swój system wartości i deklaruje wierność mu, wysuwa argumenty przeciwko ogólnie przyjętym normom ale nie neguje ich. Antykonformiści są więc to osoby pewne siebie, o wysokiej samoocenie, osoby asertywne, silne emocjonalnie, tolerancyjne, wrażliwe ale i zdecydowane, akceptują siebie ze swoimi zaletami i wadami.

To dzieci z rodzin tolerancyjnych, gdzie prowadzi się dużo rozmów, gdzie wszyscy członkowie rodziny traktowani są z szacunkiem, panuje atmosfera akceptacji, można swobodnie opowiadać o swoich uczuciach, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. Czy można więc zostać nonkonformistą? Okazuje się, że tak, przy odpowiedniej pracy nad sobą, w tym pracy nad poczuciem własnej wartości, możliwe jest wypracowanie własnego systemu norm i zasad i życie według niego mimo ogólnego sprzeciwu.

Nonkonformizm jako przejaw indywidualizmu

Wiele osób uważa, że nonkonformizm jest dziś przejawem indywidualizmu, chęci wyróżnienia się w tłumie, życia ponad masami. Nic bardziej mylnego. Nonkonformistom nie zależy na tym, aby się wyróżniać. Ich zadaniem jest bronienie własnego systemu norm i życie według niego mimo iż, całe społeczeństwo żyje w odmienny sposób. Antykonformistom nie jest łatwo ale cechuje ich upór oraz wytrwałość w dążeniu do celu.

Nonkonformizm jako przejaw buntu

Dla niektórych nonkonformiści są buntownikami, którzy specjalnie łamią obowiązujące normy i wymyślają własne, aby robić innym na przekór na nawet na złość. To niepoprawne rozumowanie. Antykonformiści nie chcą burzyć porządku w społeczeństwie, chcą jedynie żyć zgodnie ze swoimi przekonaniami, są osobami niezależnymi i pewnymi swoich zasad. Nikogo nie zmuszają do zmiany system wartości, potrafią jednak otwarcie i logicznej skrytykować obowiązujące normy i bronić swoich. Wielu specjalistów nazywa nonkonformizm pewnym rodzajem buntu ale jest to tak zwany bunt dorosły, dojrzały, określający sprzeciw dla nieakceptowanych wartości. To nie zwyczajne buntowanie się dla zasady.

Nonkonformista - bohater dzisiejszych czasów

Skoro nie nazwiemy nonkonformisty buntownikiem, to jakie określenie wydaje się dla niego bardziej odpowiednie? Bohater - i z pewnością wielu się z tym zgodzi. Odwagi wymaga bowiem życie w zgodzie z własnym systemem wartości, stworzonym na podstawie głębokiej refleksji w świecie, gdy wszystko zdaje się być z góry narzucone. To postawa ludzi dojrzałych, świadomych siebie.

Postawa nonkonformistyczna jako sygnał do zmiany

Dziś nonkonformizm postrzegany jest jako bufor zmian, sygnał do dynamicznego rozwijania się społeczeństwa poprzez wprowadzanie nowych norm, modernizowanie obecnych. Przybywa nonkonformistów, przybywa więc nowych, świeżych pomysłów, tworzone są nowe zasady, co sprzyja ewolucji, nadaje bieg procesowi rozwoju społecznego.