Towarzyski i aktywny ekstrawertyk czy spokojny i preferujący samotność introwertyk? W obecnych czasach mamy do czynienia z kultem ekstrawersji, ludzi ciekawych świata, ludzi, lubiących spęczać czas aktywnie. A introwertyk? Człowiek o takiej konstrukcji osobowości nie ma dziś łatwo ale… nie znaczy to, że nie warto być introwertykiem.
Warto poznać jego tajemnice oraz typy introwersji, które zróżnicują nam jej obraz i pozwolą zobaczyć, jak wiele można nauczyć się od introwertyków.
Kim jest introwertyk?
Introwertyk to osoba, która czerpie energię z przebywania samotnie, z możliwości rozmyślania nad sobą i światem. Źródłem siły jest dla niego świat wewnętrzny: myśli, idee, twory wyobraźni. Introwertycy są doskonałymi słuchaczami, mówią powoli, dużo myślą, zastanawiają się, analizują, bywają flegmatyczni, mało spontaniczni. Wbrew pozorom relacje z ludźmi są dla nich istotne ale preferują kontakty głębokie, bliskie, wręcz intymne.
Typy introwersji
Mimo iż introwertyk kojarzy się nam z osobą nieśmiałą, zalęknioną, unikającą ludzi okazuje się, że nie wszyscy introwertycy są tacy. Introwertyczna konstrukcja osobowości warunkuje czerpanie energii z przebywania w swoim towarzystwie. Nie oznacza to jednak, że każdy introwertyk jest osoba wycofaną i izolującą się. Warto poznać typy introwertyków i dowiedzieć się, jakie zdolności mają wyjątkowo dobrze rozwinięte i czego możemy się od nich nauczyć.
Typ 1: zalękniony samotnik
Barbara pracuje w bibliotece, uwielbia przebywać wśród książek, kontakt z ludźmi ogranicza to niezbędnego minimum rozmowy z osobami, którym wypożycza kolejne lektury. Basia jest kobietą sympatyczną, aczkolwiek zamkniętą w sobie, nie lubi gdy ktoś ją obserwuje, od razu wyobraża sobie, co dana osoba może o niej myśleć i zwykle obawia się, że są to myśli negatywne. Basia reprezentuje pierwszy typ introwertyków, czyli osoby nieco zalęknione, bardzo nieśmiałe, które unikają kontaktu z ludźmi, na rzecz przebywania samotnie. Jednostki te są wrażliwe na krytykę, mają poczucie, że wszyscy na nich patrzą, źle się czują w sytuacji ekspozycji na ocenę innych. Można jednak nauczyć się od nich planowania własnych działań oraz przewidywania ich konsekwencji.
Typ 2: kreatywny marzyciel
Dariusz to cichy i spokojny student historii. Uwielbia czytać publikacje, związane ze swoją dziedziną, wiele godzin spędza w wynajętym mieszkaniu: czyta, ogląda filmy historyczne oraz przegląda odpowiednie strony w sieci. Chętnie rozmyśla, planuje, tworzy nowe scenariusze minionych bitew czy wydarzeń historycznych. Darek przez znajomych bywa uznawany na osobę nudnawą, flegmatyczną, powolną, zarzucają mu brak spontaniczności i energii w działaniu. Introwertycy marzyciele, tacy jak Dariusz, są refleksyjni, zamyśleni, lubią snuć plany i oddawać się przemyśleniom, głównie nad sobą i swoim życiem. Lubią rozmawiać z innymi ale na tematy głębokie, wymagające gruntownych przemyśleń, co nie zawsze spotyka się z zainteresowaniem otoczenia. Działają powoli, przed akcją wolą pomyśleć, zastanowić się. Są to osoby powściągliwe, daleko im do jednostek impulsywnych, porywczych, a nawet spontanicznych. Od introwertyków tego typu nauczyć się możemy jednak posługiwania wyobraźnią, skłonności do przemyśleń ale i kreatywności.
Typ 3: oddany przyjaciel
Iza jest spokojną i nieco nieśmiałą uczennicą liceum. Uwielbia rysować i zamierza zdawać do akademii sztuk pięknych. Ma grono znajomych, wśród których czuje się dobrze, aczkolwiek unika dużych zgromadzeń. Źle czuje się w tłumie, np. na koncertach. Od galerii handlowych woli mniejsze sklepy, a on wyjścia do klubu: kawę z przyjaciółką. Kolejny typ introwertyka to osoby takie jak Iza, które lubią przebywać w samotności, aczkolwiek dobrze czują się również w towarzystwie znanych sobie ludzi, ważne jednak, by była to niewielka grupa. Takich introwertyków nie cechuje nieśmiałość: wręcz przeciwnie, dobrze funkcjonują w bliskim kontakcie, dokładają wszelkich starań, by pielęgnować relacje z przyjaciółmi. Taki introwertyk jest oddanym i lojalnym przyjacielem, dba o to, aby mieć dobre stosunki z najbliższymi i jest w swoich zamiarach szczery.
Introwertyk w świecie ekstrawersji - gdzie znajdzie dla siebie miejsce?
Jak pokazują powyższe przykłady, introwertyzm wcale nie musi oznaczać bycia aspołecznym i wyizolowanym ze społeczeństwa. Może on przejawiać się jako zamiłowanie do autorefleksji, rozmyślań oraz oddawania się marzeniom.
Czy introwertykom jest dziś łatwo? Z pewnością ludziom nastawionym na spokój oraz czerpanie energii z przeżyć wewnętrznych nie jest prosto żyć w świecie ekstrawersji, który narzuca tempo oraz wymaga bycia zawsze "na czasie". Co więc pozostaje introwertykom? Bycie sobą, ponieważ mimo nacisków zewnętrznych oni skupiają się na wnętrzu, na myślach, wyobraźni, czyli tym, czego nie kupimy za żadne pieniądze.
Komentarze